Tak było i tym razem, choć było naprawdę bardzo dużo zgłoszeń i jak zawsze musieliśmy dokonać losowania zjawiło się bardzo niewiele osób, ale z bardzo różnych środowisk.
Żerań to miejsce bardzo efemeryczne i trudne do zaklasyfikowania pomimo tego, że najczęściej kojarzy się z miejscami post-industrialnymi, fabrycznymi to i tutaj można znaleźć spoty które nie pasują do tego opisu.
My udaliśmy się w trasę wzdłuż kanału Żerańskiego i w okolice ulic Płochocińskiej i Płytowej i bocznej odnogi kanału.
Kanał Żerański ma długa historię
Z wikipedii:
Pierwotnie w XVII wieku w miejscu dzisiejszego Kanału Żerańskiego powstał Kanał Królewski z polecenia króla Zygmunta III Wazy. Zadaniem tego kanału było "ściągnąć wody z puszczy" (Puszczy Słupeckiej), czyli uregulowanie rzeki Długiej na odcinku od Kobiałki do Narwi, która zagrażała wylewami dworowi myśliwskiemu Wazów w Nieporęcie. Nazwa Kanał Królewski widnieje jeszcze na mapach z lat 30. XX wieku. Kanał ten został wykorzystany przy budowie Kanału Żerańskiego.
Kanał Żerański koło Kobiałki, widok w stronę Nieporętu
Kanał Żerański koło Kobiałki, widok w stronę Nieporętu
Kanał Żerański jest kontynuacją robót prowadzonych już w I poł. XIX w. Wobec odcięcia od Bałtyku przez Prusy powstał plan, aby otworzyć drogę na Bałtyk przez Narew i Niemen, które należało połączyć spławnymi kanałami. Między Narwią a Niemnem przeprowadzono Kanał Augustowski, a między Bugiem a Dnieprem kanał znany jako Kanał Królewski.
Koncepcja budowy kanału pomiędzy Bugiem a Wisłą powstałą już w 1910 - Carskie Ministerstwo Komunikacji opracowało projekt drogi wodnej Wisła-Dniepr. Skanalizowany miał być Bug od Brześcia do Małkini i dalej od Małkini do Warszawy miał biec kanał długości 90 km. Projekt po przeróbkach zaakceptowano w formie kanału Żerań-Zegrze, który miał skrócić drogę wodną Bug-Wisła z 61 do 20 km. Zadaniem tego kanału miało być też odwodnienie doliny Bródnowsko-Nieporęckiej oraz zlewni rzeki Długiej i Kanału Bródnowskiego.
Pierwsze prace ruszyły dopiero w 1919 roku, ale szybko zostały przerwane. Kolejne prace podjęte w latach 1935-1938 zaowocowały budową wąskiego kanału na Żeraniu o długości ok. 2,5 km, który służył odprowadzaniu wody z Kanału Bródnowskiego.
Do pomysłu powrócono w 1950 roku i już w 1951 r. na początku współczesnego Kanału Żerańskiego wybudowano port oraz śluzę. Dwustronna śluza im. inż. Tadeusza Tillingera pomiędzy portem Żerańskim a Wisłą ma komorę o wymiarach 85x12 oraz długość 104 m i do niedawna była drugą na świecie co do wielkości i typu, po śluzie pod Asuanem na Nilu w Egipcie.
Nas interesowały przede wszystkim stare hale i magazyny, które przy zmiennej, ale pięknej pogodzie naprawdę świetnie się prezentowały.
To samo można powiedzieć o wieżach i przęsłach starych mostów i wiaduktów.
Trafialiśmy co i raz na naprawdę kuriozalne pozostałości tego co tu kiedyś tętniło pracą i życiem.
Na sam koniec zostawiliśmy sobie zdjęcia portu Żerańskiego, którego część od strony wiaduktu mogliśmy ładnie "złapać" naszymi lomo. Naprawdę piękna pogoda i wiatr sprawiła, że poczuliśmy się zupełnie jak nad morzem.
tekst: Hubert
zdjęcia: Bartek Kalinka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz